Voetreflex bij ADHD, Dyslexie en Autisme

Steeds meer kinderen, lijkt het, krijgen te maken met ADHD, Dyslexie of worden gediagnostiseerd met Autisme. Een aantal kinderen heeft last van de eerste twee of het laatste. Er lijkt een overlap te bestaan tussen beide “syndromen”. Omdat we uitgaan van een overlap dan moet er ook een gemeenschappelijke oorzaak zijn. Uiteraard spreken we ook over volwassenen met deze symptomen.

Ik zal de eerste twee uitlichten.

 

Tegenwoordig hoor je steeds meer over ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder, hierna ADHD genoemd) en/of Dyslexie. In iedere schoolklas zijn tegenwoordig moeiteloos één of meer kinderen aan te wijzen met de tekenen van Dyslexie en/of ADHD. Het lijkt wel een hype, een modeverschijnsel, maar is het werkelijke een modeverschijnsel.

 

Definities:

 

ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, makkelijker te onthouden door “Alle Dagen Heel Druk”.

 

De belangrijkste problemen bij kinderen met ADHD hebben dus te maken met onoplettendheid. Dat wil zeggen: hardnekkige problemen met aanhoudende aandacht en concentratie, en/of hyperactiviteit en impulsiviteit. Deze kinderen vertonen een buitensporige activiteit en rusteloosheid en zijn niet in staat hun gedrag aan de situatie aan te passen en raken niet bevredigd.

 

ADHD begint vrijwel altijd voor het 7e levensjaar, en wordt gekenmerkt door een disfunctioneren op school én thuis door aandachtsproblemen en/of hyperactiviteit - impulsiviteit. De criteria voor het vaststellen van ADHD zijn vastgelegd in het DSM-V systeem.

 

Dyslexie is een ontwikkelingsstoornis waarvan de bijbehorende lees- en leerproblemen in relatie tot algemene geschiktheid en IQ, de meest bekende symptomen zijn. Bijvoorbeeld bij het schrijven, het omdraaien van letters of bij het lezen, het uitspreken van woorden/klanken die er niet staan.

Het lijkt erop dat de oorzaak van dyslexie in de hersenen zit en dat de hersengebieden waar klanken aan schrifttekens worden gekoppeld, zwak zijn aangelegd of moeilijk bereikbaar zijn. De klankcodes worden daardoor onvolledig of niet correct in de hersenen verwerkt en niet goed in het geheugen opgeslagen. Het gevolg is dat men daardoor minder goed in staat is om deze informatie uit het geheugen te halen om te koppelen aan het woordbeeld.

Dyslexie is in feite een probleem in de waarneming. En daarom zijn er meer terreinen waarop de verwarring die daaruit voortkomt een kans krijgen, zoals het anders ervaren van ruimte en tijd, met als gevolg niet alleen problemen in de oriëntatie in ruimte en richting maar ook met rekenen. Dyslexie kan zich in feite afspelen binnen alle zintuigen (behalve in smaak en geur.

Bovendien is een slecht werkend geheugen (voornamelijk voor wat betreft een reeks auditief- linguïstische stof) ook een centraal kenmerk. Ook moeite met de fonologie (de geluiden in de woorden) is een kernprobleem.